Wandelgeit

[2men]

Heeft er iemand ook ervaring met een geit tam maken om er mee te wandelen voor doelgroeppen? Kinderen met trauma's en bijvoorbeeld dementerende ouderen vinden knuffelen van dieren erg fijn.
De geit is opgegroeit in huis omdat de moeder haar niet wilde! Is dan ook gek met onze honden en katten, maar in het bos en op paden lijkt me dat heel ietwat anders!

Hoop op reacties

[Swoentje]

Gewoon oefenen. Zorgen dat ze een stevig tuigje aan heeft, waar ze niet uit kan ontsnappen en dan, net als je met een pup doet, voorzichtig beginnen met kleine stukjes. Misschien iets lekkers erbij?
Een geit is superslim, dus die leert dat echt wel!

[jantien]

Dwerggeiten, mits ze er vertrouwd mee zijn gemaakt kun je prima als wandelpartner hebben.
Maar heb mijn twijfels bij kinderen met trauma's en dementerenden, daar geiten ook af en toe heel onbenullig kunnen zijn en doen.
En daar kan de doelgroep erg van schrikken en het allemaal niet zo leuk meer vinden.
Maar vader had alzheimer, was vroeger na zijn pensionering altijd bij mijn dieren, maar vond ze gaandeweg toch heel eng vinden door het onverwachte wat ze toch altijd wel deden.
Dit is mijn ervaring, wellicht hebben andere mensen heel andere.

Two men...werk jij toevallig met dementerenden?
Ik heb nog twee grote levensechte honden, waar mijn vader tot op het laatst wel erg wijs mee was.
Ik zou ze graag willen geven aan iemand die er ook zo'n mooie bestemming voor heeft.

[viefpief]

Ik weet dat ik onze dwerggeiten in ieder geval niet uit elkaar kan halen zonder dat iedereen begint te huilen Dus ik zou er inderdaad jong mee beginnen, zodat ze eraan wennen dat ze af en toe weg zijn van de kudde (en ja ook echt weer terugkomen ).

[Jan Sch]

Weet dat voor geiten keuringen de geitjes opgeleerd worden mooi te lopen.

[arnevosstoerealbert]

Hallo.
Met de geit wandelen gaat prima ik doe het zelf ook.
Aleen dan wel aan de riem want soms schrikken ze ergens zo erg van dat ze in eens wegschieten.
Wel weet ze de weg naar huis al te vinden als ik haar soms los laat.
Maar Ofdat het ook voor doel groepen is zou ik niet weten.
Gr. Arne

[2men]

het is mij opgevallen als mensen bij ons zijn, de connectie met de dieren hun hele lichaamshouding veranderen.... hun belevingswereld opener is.
zo was er een tijd terug mensen bij ons aan de deur( hier op vakantie waren en een dagje weg waren met hun moeder?, heb er niet naar gevraagd) die vroegen of ze met hun moeder dichterbij de geiten mochten komen. de vrouw, dementerend, zat veelal in zichzelf gekeerd en wat op viel was dat ze voluit begon te vertellen bij het ruiken van de stalgeuren. ze begaf zich binnen enkele minuten in de wereld die ze nog kende en herleefde alles alsof ze nooit last gehad had van geheugen verlies of stoornis.

op de vraag of ik met de doelgroep ouderen werk, kan ik zeggen dat we ons proberen sociaal-maatschappelijk te profileren, en ons vanuit een levensbeschouwelijk aspect trachten open te stellen. niet als werk maar als mens tot mens bijdragen.

we gaan oefenen met lopen,we zoeken hierin nog hulp van een expert in dit gebied... nog niet echt een klik gevonden met iemand dus we blijven zoeken.

en mbt trauma.... trauma kan heel breed zijn.... dat kan ook afwijzing of verlatingsangst zijn..... dier mens relatie heeft algemeen gezien een zeer heilzaam aspect, wat we graag willen aanbieden waar mogelijk is.....
we hebben in onze vriendenkring bijv gehad dat een boos kind met pittige woede uitbarstingen geheel neutraal communiceerde met onze varkens. en nu regelmatig op bezoek komt en ook aangeeft boos te voelen en graag naar ons wil om bij de dieren te zijn.... die luisteren tenminste echt !!! is dan de opmerking.
ietwat ik ook wel heb met onze honden.... als ik me onprettig voel is de mens/dier relatie een hele mooie brug.