Gehandicapte kip ????

[Ruben]

Ja, zwak ziek en misselijke kippen gaan hier in de pot.

Opletten met het eten van zwakke en zieke dieren, je weet nooit wat er scheelt en wat je er mee binnen krijgt...
Hier komen ze terecht in de kringloop des levens en mogen rustig tot stof wederkeren, waarna ze bron zijn van nieuw leven. Eveneens een vorm van "respect voor het leven", want wat is nu juist "het leven"? Is dat het leven van dat ene, nietige individu dat in de tijd nagenoeg niets voorstelt, hoe belangrijk hij/zij/het door zichzelf of anderen ook gevonden wordt? Of is het de verzameling van al wat leeft, (de kracht van) de biologie in al zijn facetten, namelijk datgene wat van generatie op generatie doorgegeven wordt, waardoor "het leven" dus eigenlijk nooit stopt bij de dood van dat ene individu? Is de dood niet net datgene wat het leven voedt (en omgekeerd)? Is de dood juist niet datgene wat (het) leven zo speciaal maakt (en omgekeerd)?


En Robijntje, als er niet geoordeeld mag worden als je de situatie niet kent, dan kan je maar best heel dit forum opdoeken. Want buiten het feit dat de info vaak zeer gebrekkig/onvolledig/onjuist is en voor veel interpretatie vatbaar, moet je er dan nog eens vanuit gaan dat iemand zijn eigen situatie perfect kan inschatten, waarvan in het verleden al meermaals gebleken is dat dit meer niet dan wel het geval is.
Beeb heeft in dat opzicht de verkeerde woorden in vet gezet, want ipv "Ze lijdt, volgens mij, absoluut niet" moet het zijn "Ze lijdt, volgens mij, absoluut niet". Ogenschijnlijk gezonde dieren (en mensen) kunnen eveneens lijden, zowel lichamelijke pijn zonder het te tonen als psychische pijn...
Een kipje dat heel de dag "vrolijk" eet, kan inwendig misschien zeer gefrustreerd zijn omdat het zo verschrikkelijk hard moet zitten knoeien om toch maar wat eten binnen te krijgen. Misschien zijn die "capriolen" juist een uiting van deze frustratie, zoals een gefrustreerde mens op de grond stampt, op tafel/toetsenbord slaat,...
Of misschien ook niet...

[Centauri167]

Dieren zijn vele harder dan mensen en daardoor is het vaak moeilijk om op het eerste gezicht vast te stellen of een dier lijdt of niet. Al geloven veel mensen die ik al jaren ken ook niet als ik ze zeg hoe slecht mijn gezondheid wel is.
De natuur heeft daar echter wel zijn selectieregels voor.
Dieren die lijden zullen nooit evengoed meekunnen met de rest en zullen vaak verstoten worden door de rest, waarna ze meestal als eten voor anderen zullen dienen.
Maar als je dan leest dat die oudere kip het tot chef heeft gebracht, dan zal het er inderdaad wel nog niet zo slecht mee zijn.
Wat vast staat is dat dieren die veel pijn hebben, een duidelijk gedrag vertonen van ergens rustig weg te kwijnen en niet actief of vrolijk rond te scharrelen. Zolang je kip niet wegkwijt of duidelijk last vertoont zou ik ze ook elke dag laten genieten van haar leven, maar ze wel altijd extra in het oog houden.

[nel]

want wat is nu juist "het leven"? Is dat het leven van dat ene, nietige individu dat in de tijd nagenoeg niets voorstelt, hoe belangrijk hij/zij/het door zichzelf of anderen ook gevonden wordt? Of is het de verzameling van al wat leeft, (de kracht van) de biologie in al zijn facetten, namelijk datgene wat van generatie op generatie doorgegeven wordt, waardoor "het leven" dus eigenlijk nooit stopt bij de dood van dat ene individu? Is de dood niet net datgene wat het leven voedt (en omgekeerd)? Is de dood juist niet datgene wat (het) leven zo speciaal maakt (en omgekeerd)?

Dan zou alles wat leeft alleen maar recycle materiaal zijn?

Ik geloof ook in de ziel die in elk levend wezen huist en in het geschenk dat mens en dier krijgen...het mogen genieten van alles wat het leven biedt.
Gewoon een leven leven( zolang dat leven dragelijk is ) ....of een wezen nu misvormd, gehandicapt of volmaakt is.
.

[Ruben]

Dan zou alles wat leeft alleen maar recycle materiaal zijn?

Ik stel enkel vast dat al wat leeft ook herbruikbaar materiaal is.
Het staat vast dat al wat leeft gedoemd is om dood te gaan, zonder dat daarom "het leven" verdwijnt (indien er geen al te grote veranderingen optreden in het aards overlevingsklimaat uiteraard).

Wat je daarnaast gelooft en hoe je je leven invult, hangt af van individu tot individu (en de - soms kunstmatig gecreëerde - levensomstandigheden uiteraard) en dit forum is niet direct de plaats om daarover te discussiëren misschien. Maar is het geloven in een ziel niet eerder een doekje voor het bloeden, een troost om toch het gevoel te hebben dat we iéts betekenen in dit grote systeem, al stellen we uiteindelijk niets voor? Is het leven na de dood niet een doekje voor het bloeden om moed te vinden om door te gaan, ondanks de tegenkantingen waarmee we te maken krijgen? Of zijn we gewoon één grote biologische reactor die op een gegeven moment ontbonden wordt, zodat de onderdelen door een andere biologische reactor gebruikt kunnen worden. Dit laatste is iets waar weinig mensen waarschijnlijk mee kunnen leven, gewoon een nietig radertje zijn in een uiterst complexe machine. Is het daarom dat we vanalles "verzinnen" (geloof, economie, sport, ...) om toch het gevoel te hebben dan we meer zijn dan we eigenlijk maar zijn, iets wat het waard maakt om te leven, al is het op zich van weinig tot geen betekenis?

Dat we in ons leven kunnen genieten is zeker waar, maar genot is zeer individu- en tijdsafhankelijk. Waar de ene blij is dat hij de volgende dag nog leeft, is de ander pas blij als zijn aandelen terug gestegen zijn, als hij een land veroverd heeft of als hij merkt dat er toch nog een laatste frietje in zijn frietzak zit. Geluk is zo relatief...

[Trix en Trees]

f zijn we gewoon één grote biologische reactor die op een gegeven moment ontbonden wordt, zodat de onderdelen door een andere biologische reactor gebruikt kunnen worden.

Ik ben iemand die het leven inderdaad zo ziet en dat maakt het niet altijd even makkelijk.

Ruben jij verwoordt heel mooi je gedachten met veel respect voor anderen en dat is precies wat ik zo moeilijk vind bij de opmerkingen van Nyckle. Als gezegd wordt dat Nyckle zich zou schamen zoiets te vertonen, zit daar naar mijn gevoel duidelijk de ondertoon van....Jij moet je schamen!

[Stippie]

en de keuzes die gemaakt worden ivm kippen houden hangen samen met wat je gelooft en welke waarde je aan het dier toekent:

RH kent instrumentele waarde toe, hij doet met het dier wat hij wil
anderen zien er een levensgenoot in, een wezen naast hen zelf of dat nu een scheef gezicht heeft of niet

Welk nut hebben opmerkingen als opeten dan tov iemand die een totaal andere waarde toekent aan het dier?
Mij lijkt het uitdagen

Er is al een onderzoek geweest over de raspluimveeteelt waarbij de conclusie was "dat het alle kenmerken vertoont van een spel"
Al degenen die dat spel niet willen spelen hoeven zich bijgevolg ook niet aan de spelregels van de spelers te houden.
Een andere stelling in het onderzoek was ook dat er in het spel van "wie heeft het mooiste dier" plaats dient te zijn voor ethische vragen.

Het dier van de vraagsteller in dit topic doden omwile van een scheve kop is zo'n ethische vraag voor mij.
Het dier gaat niet naar de TT met zijn baasje
Als ze bij Nyckle of RH zat, ook niet maar moet ze dood omdat ze "een blaam voor het spel" is
Niet omdat ze lijdt

[Robijntje]

Nee, jij bent een lekkere dierenvriend!

Jij wil het beestje doden en opeten!

Ja, zwak ziek en misselijke kippen gaan hier in de pot. Net als de haantjes die ik niet kwijt kan.
De natuur is hard. Ik stop geen door de dierenarts vergiftigd eten onder de grond. Er wordt al te veel weggegooid in deze maatschappij.
Dan maar een lekkere dierenvriend.

"verstandelijk gehandicapte dieren"zullen in de natuur weinig voorkomen. Meestal is dit voer voor andere dieren.

Dit zijn toch geen dieren in de vrije natuur!
Er wordt verdorie goed voor ze gezorgd!

En als jij niet weet of je je jonge haantjes kwijt kan, moet je geen kuikens nemen!

Zo simpel is het!

EERST nadenken, dan pas doen.

[Robijntje]

Ja, zwak ziek en misselijke kippen gaan hier in de pot. Net als de haantjes die ik niet kwijt kan.
De natuur is hard.

De manier waarop jij / wij dieren houden komt waarschijnlijk maar een beetje bij de echte natuur in de buurt.
In de natuur selecteert een en ander zich op de natuur eigen manier. Niet door een vorm van arrogantie van de mens, die denkt het allemaal zo goed te weten.

Zwak ziek en misselijke dieren krijgen van mij een kans om te herstellen...uit respect voor het leven. Dat kan...omdat ze nu eenmaal niet meer in de natuur leven.
Herstellen ze niet dan weet ik echt wel mijn verantwoordelijkheid te dragen.
Wonderbaarlijk genoeg komen een heleboel dieren er weer bovenop.

Goed zo!

ELK dier telt!

Alles dat wordt geboren, heeft HET RECHT om te leven.

ook al ben je een haantje, of je mankeert wat!

Bravo!

[lnge]

Juist omdat ik weet dat ik me niet hoef te schamen laat ik dit kipje zien. Vanaf het moment dat haar snavel scheef begon te groeien heb ik haar scherp in de gaten gehouden. Hoe ze doet en hoe ze eet en hoe haar conditie is.
Wanneer je 'kippig' zou zijn en je dus niet ziet dat die snavel scheef is, zie je een normale kip.
Een normale kip scharrelt en krabbelt, neemt zandbaden, is haantje de voorste als er wat lekkers aankomt en is geen buitenbeentje in de groep. Ik heb nog nooit een kip lelijk tegen haar zien doen. Als ze gaat eten zijn er een paar die er niet bij mogen van haar, en die houden gepast afstand en eten pas als mevrouw klaar is.
Het is één van de gezondste kippen, komt altijd snel en probleemloos door de rui, heeft mooie poepies en legt veel eitjes.
Ze absoluut in topconditie. Het enige is, ze is lelijk. Maar kippen zijn gelukkig niet zo als mensen, dat ze haar pesten met haar uiterlijk.
En aangezien ik niet fok, hoewel zij wel een goede kloek zou kunnen zijn met de eitjes van andere kippen, zie ik niet in waarom ik het leven van een ook nog eens hele vrolijke kip zou moeten beëindigen.
En ik hoef mij pas te schamen als ik haar in leven zou houden wanneer al het bovenstaande niet of niet meer op haar van toepassing zou zijn.

[margoo67]

Precies Dotje, en als ze een keertje broeds wordt, kan je haar altijd nog laten broeden op pleegeitjes; dan kan ze het kloek-zijn ook meemaken en kuikenliefde gaat ook voorbij het uiterlijk van de kloek. Net als (mijn) kinderen met hun papa en mama.
Het gaat om het innerlijk en niet om het uiterlijk; wie bepaalt uiteindelijk of je kip een waardig leven kan leiden. Als ze evengoed meedoet als de rest van het koppel, dan mag je als houder van die kippen die conclusie wel trekken vind ik. Ik meen ook dat het verschil maakt of je echt fokt met dieren om het ras te verbeteren, of dat je als hobbyhouder gewoon geniet van je diertjes. Een van mijn hennen is ook niet de mooiste, maar als je ziet hoe ze nu is tegen hoe ze was toen we haar net kregen; dan is ze echt een blij kipske en daar gaat het ons om
groetjes, Margoo