Zieke kat...

[Kefraya]

Als het obsessief gedrag is, zou je er inderdaad een gedragstherapeut bij moeten halen, maar ik ben daar niet van overtuigd. Lotte schreef in haar eerste bericht dat hij al vaker van dat soort plekjes had gehad.
Lotte, krijgt je poes brokjes te eten?

[Lotte]

Ja droge brokjes; hij houdt absoluut niet van vlees. Onze andere kat juist wel, die schooit ook graag voor kaas of worst (krijgt ze amper hoor), maar Knoen houdt er niet eens van. Yoghurt wel, als wij dat eten, is 'ie in de buurt, dus soms mag hij de bakjes uitslikken.

Ik heb ook gedacht dat zijn voeding misschien met gedrag te maken heeft...

Wat momenteel mijn gedachte is is het volgende: ik denk dat er heel goed een link met zijn rug kan zijn, dus een oorzaak van zijn excessieve likgedrag. Maar: daarmee hebben we nog geen oplossing. Zelf denk ik nu om toch nog eens met die healing vrouw te praten over zijn rug en daarnaast moet er dus iets aan de bestaande wonden gebeuren, waar dan toch de reguliere DA mee moet helpen (weer prednison?)

[nel]

Heeft dit ongeluk zijn ruggegraat soms geraakt. Ziektes of traumas van het ruggemerg kunnen op bepaalde plaatsen van het lichaam een onbedwingbare jeuk veroorzaken. Het is mischien eigenaardig maar kan een osteopaat mischien geen uitkomst zijn?

Hier zeg je iets.....

Na een aanrijding heb ik soms last van een blokkade van m'n ribben.
Op die momenten heb ik ook een irriterend gevoel aan mijn rechter oor.
Ik kan niet zeggen hoe het voelt, maar dwangmatig moet ik dan aan dat oor friemelen.

Ik ga sinds kort naar een therapeut die werkt met drukpunten van het oor. Die plakt hele kleine gouden knopjes (magneetjes) op bepaalde plaatsen op de oorschelp.
1 van die knopjes ging behoorlijk pijn doen.....juist! .....op die plek waar ik altijd al die irritatie voelde.
En laat dat nu net het drukpunt zijn van de ribben !

[Kefraya]

Hoi Lotte,


in brokjes zitten granen, waar sommige katten buitengewoon gevoelig voor kunnen zijn en vacht/jeukporblemen kunnen krijgen. Misschien kun je toch eens proberen om hem over te zetten op blikvoer (zoek dan wel een variant die geen granen heeft, in veel blikvoer zit dat ook, dus goed etiketten lezen), misschien dat dat helpt.
Ik kan je toch echt aanraden om naar de da te gaan die ik in mijn pb-tje gemaild heb, die weet ook alles van voedselallergie. Ik denk echt dat zij, ondanks de afstand, een betere optie is dan blijven tobben met prednison etc. Als je eenmaal een goede diagnose hebt, hoef je waarschijnlijk niet meer naar haar terug, dus het is maar een eenmalige tijdsinvestering!
Succes ermee!!

[petrus]

Weet niet goed hoe ik het in het kort moet uitleggen.

Door je ruggemerg in je ruggegraat lopen al de zenuwbanen van je lichaam zeg maar. Ze vesturen prikkels van je lichaam naar je hersenen en van je hersenen terug naar alle delen van je lichaam. Door een trauma, kan vanalles zijn zoals een schok, verdraaien van de rug, ongeluk, cyste in ruggemerg, tumor enz, kunnen bepaalde zenuwbanen sterk geirriteerd geraken denk bv. aan de pijn bij een hernia(uitstulpen van een tussenwervelschijf die tegen het ruggemerg drukt)
Het hoeft dus niet altijd pijn te zijn die je voelt maar het kan ook een ander gevoel zijn zoals jeuk bv.

Toen hij vastzat is het mogelijk dat hij zich in alle bochten gewrongen heeft om los te komen en daardoor zijn rugegraat gekwetst heeft zodat er een (paar) zenuwbanen geiriteerd zijn en hij op de plaatsen die in verbinding staan via zenuwen met die zenuwbanen ontzettend veel irritatie en jeuk voelt. Hij gaat dan dwangmatig likken om die irritatie kwijt te geraken maar dat helpt niet omdat het probleem niet daar ligt maar in zijn rug! Het niet mogen aanraken van zijn rug lijkt mij daarop te wijzen.

Een osteopaat zet de rug terug recht zodat de zenuwbanen opnieuw vrij zijn en de irritatie ophoud. Er zijn dierenartsen die dieren helpen via osteopatie maar ik heb niet zo direkt een adres.

Ik zal morgen eens verder zoeken want ik weet dat er cursussen gegeven worden in Nederland om via osteopatie dieren te helpen.

[monique]

Een van mijn oppashonden heeft ook heel veel baat gehad bij ostheopatie, ze had spondylose, dan zit zeg maar je ruggemerg vergroeit aan elkaar. Het heeft veel goed gedaan voor deze hond!

Hier de site van de Ostheopaat die onze hond heeft geholpen, je kan haar vrijblijvend om info mailen.

http://www.osteonet.nl/

Ik denk ook dat het de moeite waard is om te proberen! Het techniek die ze toepassen is heel mild en wordt waak als plezierig ervaren door het dier.

(er staan toevallig ook foto's op van de behandeling bij een kat met rugklachten)

[Lotte]

Weer een update, maar helaas een heel trieste...

Mijn ouders hebben voor vanmiddag (16.00) een afspraak bij de DA gemaakt om Knoen te laten inslapen.

In de tussentijd is alles verergert en niemand weet het meer. Voeding, allergie, gedrag, rug, trauma...alles is zo'n beetje bekeken en uitgeprobeerd.

Zelf heb ik een paar weken geleden ondanks mijn scepsis contact opgenomen met de healing mevrouw (ik weet nog altijd niet hoe dat nou heet) en heb van haar een soort massagetechniek toegepast van zijn kop naar staart (over rug) in combinatie met een homeopatisch middel voor zijn wonden. Ik heb dit een paar dagen gedaan en het had een heel (bijna bizar) bijzonder effect: als ik klaar was, dan lag 'ie wel uren totaal knock-out. Heel fijn dus, want dat waren de uurtjes dat hij niet aan z'n wonden kon likken.

Helaas kon ik niet langer thuisblijven...Mijn moeder heeft geprobeerd het door te zetten, maar zegt dat hij het ineens zat was en kwaad werd van het masseren.

Zijn pootje is eigenlijk bijna geen poot meer te noemen. Het is een bot met wat (wild)vlees, maar echt dat is alles. Hij is ook zijn rug en buik helemaal beginnen te likken en ook daar gaat alles kapot.

Ik voel me nu ontzettend schuldig en weet niet goed wat ik nou moet. Aan de ene kant gun ik hem zijn rust (volgens mijn ouders doet hij nu namelijk helemaal niks anders meer dan proberen zichzelf te likken). Misschien heeft het gewoon niet zo moge zijn dat hij oud bij ons wordt, ondanks alle dingen die we hebben geprobeerd. Hij heeft ook genoeg te verduren gehad en misschien is het ons eigen egoisme dat we hem niet kunnen laten gaan. Zou hij pijn hebben? Dat is het laatste wat ik wil.

Aan de andere kant denk ik telkens, we hebben niet alles gedaan of geprobeerd, er zijn nog zoveel dingen die we niet hebben kunnen uitsluiten of uitproberen. Hij is nog zo jong. Het is zo'n schat. Hij is niet ziek als je hem ziet qua gedrag en lijkt geen pijn te hebben (maar dit is een moeilijke kwestie, want hoe en wanneer merk je het wel)

Ik weet het niet. Voel me schuldig. ben in de war en heel verdrietig. Kan bijna niet geloven dat dit zijn laatste uurtjes zijn...hij verdient zoveel beter..

[liekje]

Lieve Lotte
Wat een verdriet voor jou, maar ook een lijdensweg voor Knoen. Hij mag dan wel jong zijn, maar het leven wat hij nu leidt is ook niet bepaald fijn toch? Open wonden die niet willen helen, en waar misschien op den duur ook nog infecties bij komen. En daarbij dan misschien nog FIV. Een heel triest verhaal. Het is fijn dat je zoveel geprobeerd hebt voor hem te doen, maar als ik het zo hoor is er voor dit manneke weinig meer te doen, hij zal nooit meer beter worden. Hoewel ons hart er goed voor is om alles te doen wat in ons vermogen ligt moet je soms ook aanvaarden dat we op een goed moment niet meer kunnen doen. Het is niet gemakkelijk, dat weet ik uit ervaring, maar misschien is dit toch het beste voor die lieve kleine kater, hij verdient beter dan dit. Ik snap dat het nog moeilijker is omdat je niet bij hem kunt zijn. Hou je taai meiske, maar ik denk dat je ouders het goede doen, voor Knoen. Dikke hug.

[superwoman]

Het is een moeilijke beslissing, maar ik denk ook dat hij rust verdient.
Wanneer hij zichzelf kapot likt, denk ik dat hij wel degelijk pijn heeft.
Je hebt gedaan wat je kon.
Sterkte!

[picobello]

Dat is een vreselijk moeilijke beslissing, maar zo heeft het beestje geen normaal leven. En jij staat machteloos, dat maakt het zo moeilijk.

Ik wens je veel sterkte en houd in gedachten dat je kat nu rust zal vinden.