Lola, zoals ze inmiddels heet, loopt hier nog steeds prinsesheerlijk rond. Ik ben natuurlijk al helemaal verliefd op haar en hoop dat ze voor altijd blijft.
Afgelopen donderdag gingen we naar de dierenarts. Nadat ze eerst beledigd het mandje uit stapte met een blik achterom van ''belachelijk katonwaardig onding!'' en een blik op de dokter wierp die leek te zeggen,'' zo en wie ben jij en wat moet je??? ''
Begon de grote inspectie.
Al snel zat Lola spinnend op tafel, zo hard dat de dokter er maar vanuit ging, dat toen hij naar haar hart luisterde, dat wel in orde was
er was geen 'doorkomen' aan
Lola is geschat op een maand of 8 en is verder helemaal in tact bevonden. Ze weegt 2,7 kilo en is momenteel aan de minipil.
En verder, tja het is me er een, ze is heerlijk onbezonnen en nog een beetje onhandig. Wil al een hele grote poes zijn, maar dat mislukt hier en daar nog wel eens.
Ze babbelt veel en is een enorme kroel die zich overal tussen perst en zich op de meest onlogische houdingen en plekken nesteld.
Heerlijke poes dus!